شناسایی سودوموناس‌های فلورسنت رایزوسفر سیب‌زمینی و ارزیابی توان آنتاگونیستی آن‌ها در کنترلPectobacterium carotovorum در شرایط مزرعه

از خاک اطراف ریشه و غده‌های سیب‌زمینی مناطق همدان، دماوند و قصرشیرین نمونه‏برداری شد. از این نمونه‌ها روی محیط کشت pseudomonas agar F، 96 استرین باکتری جنس سودوموناس فلورسنت کننده جدا شد. بر اساس فعالیت آنتاگونیستی استرین‌های سودوموناس فلورسنت جدا شده روی محیط کشت فوق علیه Pectobacterium carotovorum عامل پوسیدگی نرم سیب‌زمینی، تعداد 40 استرین نماینده گروه‌های عمده آنتاگونیستی انتخاب و ویژگی‌های فنوتیپی آن‌ها تعیین شد. نتایج بررسی‌های فنوتیپی نشان داد که استرین‌های نماینده به سه گونه Pseudomonas aeruginosa، P. putida و بیووارهای دو، سه و پنج P. fluorescens وابسته هستند. ارزیابی توانایی بیوکنترل تعداد 20 نماینده از استرین‌ها علیهPectobacterium carotovorum  عامل بیماری پوسیدگی سیب‌زمینی در شرایط آزمایشگاه نشان داد که عمده این استرین‌ها قادر به بازدارندگی از رشد باکتری یاد شده بوده و در سطح یک درصد دارای تفاوت معنی‌دار هستند. بر اساس بررسی‌های آزمایشگاهی شش استرین نماینده انتخاب شد. از این استرین‌ها در آب مقطر سوسپانسیون تهیه و جذب نوری آن‌ها به 1/0 رسانده شد. سپس سوسپانسیون باکتری‌ها به ترتیب هزار (غلظت I) و ده هزار بار (غلظت II) رقیق شد. غده‌های سیب‌زمینی توسط سوسپانسیون‌های تهیه شده آغشته و در خاک آلوده به باکتری P. carotovorum در شرایط مزرعه کاشته شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که استرین‌های مورد بررسی از نظر توانایی کنترل باکتری P. carotovorum عامل بیماری پوسیدگی سیب‌زمینی دارای تفاوت معنی‏دار بوده و توانستند میزان بیماری را بین 5/2 تا 75/38 درصد کاهش دهند. بین دو غلظت به کار رفته استرین‌های باکتری‌های آنتاگونیست از نظر میزان بازداری از بیماری تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد.